| |
CHIRURGIA
Ach jakiż sukces i ulga,
Ach wreszcie, ach nareszcie
Powstała plastyczna chirurgia
W naszym zapadłym mieście!
Powstała chirurgia plastyczna,
Więc koniec ze smutkiem i chandrą -
Jak Gina możesz być śliczna,
Śliczny - jak Marlon Brando!
Przychodzą całe wycieczki
A inni przychodzą sami:
- Poproszę mi wyciąć woreczki!
Nie te! O tu, pod oczkami!
Pan chirurg jak dobra wróżka,
Ogromna jest jego władza:
Jednemu przyszywa uszka,
Drugiemu zmarszczki wygładza,
Tu skrobie coś, tam przybija,
Ówdzie ostrożnie przykleja,
Czasami to taka szyja
Mu wyjdzie, że o jeja!
A czasem jakiś mąż sprytnie
Błaga chirurga na stronie:
- Niech pan tu trochę wytnie
A tam dołoży żonie!
A znowu kiedy indziej
Stawia zadania trudniejsze:
- Może tak panu wyjdzie
Zrobić z niej dwie, a szczuplejsze?
Jan Dreptak, co nos miał jak rubin
A uszy jak dwa naleśniki,
Też piękny się stał jak cherubin
I pobiegł do swojej podwiki,
Co też była przedtem szantrapa,
A nawet - powiedzmy - Ksantypa,
Podobna od góry do Flapa,
A za to od dołu Flipa.
Wszedł do niej i usiadł z wrażenia,
Bo też wyglądała cudownie,
Gdyż chirurg jej był powymieniał
Co tylko się dało dosłownie!
I zaraz przypadli do siebie
I miłość ujęła ich w dyby,
I było im dobrze jak w niebie,
Lecz Dreptak zmarkotniał jak gdyby,
Bo żona paskudna jak Jelcz
Nad ładną przewagę ma tę
Że można sobie przy niej wyobrażać Raquel Welch,
A przy pięknej kogo? Des Funes????
Wpisał(-a): Maciej Dębski
|
|
![[Kacik absurdu im. Andrzeja Waligórskiego]](ikonki/AW.kasztan.rudy.jpg)
