| |
NIEZNANY FRAGMENT "PANA TADEUSZA"
Właśnie dwukonna bryką wjechał młody panek
I obiegłszy dziedziniec, zawrócił na ganek,
Gdy wtem zobaczył Zosię, która na bosaka
Pieściła obu dłońmi ozdobnego ptaka.
- Hurra! - krzyknęła Zosia i puściła pawia:
- Tadeusz wrócił z Wilna!
- Nie - rzekł gość - z Wrocławia!
- Czy waść tam studiowałeś? Masz noty w indeksie?
- Byłem - objaśnił Tadzio - na szkoleniu w REXie.
- REX? A cóż to za dziwo? - spytała wesoło.
- Nie dziwo, ale spółka, i to spółka z o.o.
Słynąca z mnóstwa usług i asortymentu,
Komputeryzacyj, konserwacji sprzętu,
Instalowania sieci, oprogramowania
I serwująca pełny system zarządzania.
- Brawo - wtrącił się Sędzia dłubiąc szablą w nosie
A drugą ręką szczypiąc nawykowo Zosię:
- Przyda nam się ten system - cóż za jędrny zadek!
Gdyż nasze gospodarstwo przeżywa upadek,
Hodowla nierentowna, zakwaszenie roli,
Nasze leniwe chłopstwo tylko się warcholi,
Konie się znarowiły, wyzdychały woły,
A Wojski wciąż pijany jak cztery stodoły.
- Nic to! - krzyknął Tadeusz, przerwawszy stryjowi:
- Mikrokomputerowy system nas uzdrowi!
Jutro komplet yes-MULTI przyślą landroverem.
- Lepiej - rzekł Sędzia - Yes-LAN z sieciowym serwerem
I z drukarką Seikosha, która sama pisze,
Jak również z klawiaturą na sto dwa klawisze,
No i koniecznie napęd do twardego dysku,
Żebym miał czym Horeszce nałożyć po pysku.
Tadeusz zanotował wolę stryja w księdze,
- Cześć! - krzyknął - Trzymajcie się! Do Wrocławia pędzę!
- Znasz adres? - spytał Robak, który wracał po mszy.
- Pewnie! Ulica Piękna numer pięćdziesiąt trzy,
Znam nawet i telefon, zanotujcie waście:
Numer sześć siedem cztery, sześćset siedemnaście!
Co rzekłszy zaciął konie i zniknął w ulicy,
Zaś Sędzia powiódł Zosię w kierunku łożnicy
I mruknął, zasuwając story od tarasu:
- Rex Rexem, a sex seksem, grunt nie tracić czasu!
(1991)
Wpisał(-a): Marek Wasilewski
|
|
![[Kacik absurdu im. Andrzeja Waligórskiego]](ikonki/AW.kasztan.rudy.jpg)
