| |
ROBERT
I znowu strzał morderczy padł,
I świat oniemiał znowu -
Za starszym - odszedł młodszy brat
Na Pola Wiecznych Łowów.
Przedłuża się koszmarny cykl,
Wyrasta grób za grobem -
Prezydent, Martin Luther King
I uśmiechnięty Robert.
Dziś znów słyszymy znany ton:
- Odszedłeś przyjacielu....
Jastrzębi, wyostrzony szpon
Nie chybia nigdy celu.
Mordercę pewnie wrzód lub rak
W najbliższym czasie zgubi,
Albo go ktoś zastrzeli, tak
Jak Lee Oswalda - Ruby.
Z Kennedych został jeszcze Ed,
Więc - zanim życie straci -
Być może będzie dalej szedł
Tropami starszych braci.
Bo taje śnieg i spada liść
I rzeki czasu płyną,
A dobrzy ludzie muszą iść
I muszą w marszu ginąć
Aż braknie luf i braknie kul
Na wszystkich lądach świata,
A cały żal i cały ból
Porazi rękę kata.
O Ameryko, pragnął bym
Wierzyć twym ideałom,
Ale nie opadł jeszcze dym
Tragicznych trzech wystrzałów,
A z tego dymu wyrósł mur
Co szczelnie nas oddziela,
Że u nas czasem też trwa spór?
To fakt.
Lecz nikt nie strzela.
Wpisał(-a): Maciej Dębski
|
|
![[Kacik absurdu im. Andrzeja Waligórskiego]](ikonki/AW.kasztan.rudy.jpg)
