| |
META
w tle "Bolero" Ravela
Pod chmurami czarnymi, brzemiennymi od grzmotów
Naprzeciwko wichrowi co przechodniów z nów wali,
Mały, blady producent gwizdków i sukinkotów
Idzie, w palto przewiewne spowinięty, i w szalik.
Grzmią wokoło pioruny jak armatnie wystrzały,
Stado żubrów nadciąga, tygrys pręży się w gniewie,
Świat jest taki ogromny, a producent tak mały
Że powinien zapłakać, lecz nie płacze, bo nie wie.
Oceany huczące, i wulkany dymiące,
Stada rakiet gwiżdżące koło głowy i uszu.....
Idzie mały producent, trzyma synka za rączkę,
Synek trzyma niedźwiadka a niedźwiadek jest z pluszu.
Miną wichry i chmury, oceanów obszary
Pozostaną za nimi, i piorunów blask zgaśnie,
Będzie wieczór spokojny, miękki, ciepły i szary,
I przystanie producent i wyszepce: - Tu właśnie.....
A to będzie niewiele, a to będzie na krótko,
A to będą dwa drzewa, jakiejś łąki kawałek,
Rzeczka z mostkiem, a mostek z przywiązaną doń łódką,
Wszystko blade, zamglone, nierealne i małe.......
Przed płóciennym namiotem błyśnie wątłe ognisko,
Synek siądzie opodal ze swym misiem w objęciach,
A producent pomyśli że to właśnie jest wszystko,
I upadnie na trawę płacząc z bólu i szczęścia....
Wpisał(-a): Maciej Dębski
|
|
![[Kacik absurdu im. Andrzeja Waligórskiego]](ikonki/AW.kasztan.rudy.jpg)
