|
MÓJ KARABIN
To się działo przed dwudziestu laty
Nad rosyjską wielką rzeką, Oką,
I był czerwiec i pachniały kwiaty
I przestronnie było i szeroko.
I jechały ciężarówki z rumorem -
Uśmiechali się kierowcy z kabin,
To pamiętny był dzień, bo wieczorem
Otrzymałem swój pierwszy karabin.
Jakże mogę cię zapomnieć wysłużony karabinie,
Najwierniejsza, najpewniejsza z wszystkich broni?
Lata płyną, włos siwieje, czas nad nami wartko płynie
A ja wciąż twój znany ciężar czuję w dłoni.
Z tobą byłem pod Lenino, w Kołobrzegu i Berlinie
I niejeden wróg od twoich strzałów padł,
Jak więc mogę cię zapomnieć niezawodny karabinie,
Karabinie z przed dwudziestu lat!
A po burzy, po wojennym czasie,
Kiedy dom swój znalazłem nad Odrą,
Mój karabin został tu na warcie
Wraz z orzełkiem i opaską ORMO.
Dzisiaj w inneśmy bronie bogaci,
Ale zawsze jednakowo wspominam
Otrzymany od radzieckich braci
Swój karabin systemu Mosina
Jakże mogę cię zapomnieć...
(itd. jak w poprz. refrenie)
Wpisał(-a): Maciej Dębski
|
![[Kacik absurdu im. Andrzeja Waligórskiego]](ikonki/AW.kasztan.rudy.jpg)
