| |
Pochłonięcie Dreptaka
Dziadziunio drgawek dostał
I dech zaparło kobietom,
Gdy speaker rzekł: - Dreptak został
Wchłonięty przez peleton!
Ach, straszny to jest obraz,
Ach, groza w nas się spiętrza!
Peleton - jak pyton lub kobra -
Wchłonął Dreptaka do wnętrza!
Nic ż niego nie zostawił,
Zgryzł, wyssał i wychłeptał,
Zapił, mlasnął i strawił,
Ach biedny, biedny Dreptak!
Dreptak jechał tak ślicznie,
Lecz coś przeczuwał być może,
Bo się oglądał panicznie
(Widziałem w telewizorze!)
Aż nagle jak nie wrzaśnie
Tak strasznie jakby tonął,
I peleton nadleciał, i właśnie
Dreptaka bez reszty wchłonął.
Jest gdzieś na świecie dąbrowa,
A pod dąbrową krzaczki,
I domek, a w nim Dreptakowa
Tuli płaczące Dreptaczki.
I jest tu - oprawna w safian -
Sczerniała od całowania
Pamiętna fotografia,
Jak peleton Dreptaka wchłania.
Wieczorem rodzina siada
Przy starym samowarze.
A Dreptakowa powiada:
- Z was też wyrosną kolarze!
Ruszycie w wyścigi, pogonie,
I sława i cześć wam zaświeci!
- A jak nas peleton wchłonie?
Pytają ze strachem dzieci.
- A jak was pochłonie peleton,
Jak tatę waszego, Dreptaka,
W żałobny przybiorę się kreton.
Lecz łzy nie uronię, bom taka!
Wszak zaszczyt to być, pochłoniętym
W obronie barw polskiej drużyny!
Hej, zapał to wielki i święty,
O, czcijcieżeż matkę swą, syny!!!
Wpisał(-a): Małgorzata "Zuzanka" Krzyżaniak
|
|
![[Kacik absurdu im. Andrzeja Waligórskiego]](ikonki/AW.kasztan.rudy.jpg)
